Destek görmeyen sanat ‘terzilik’

Başkan Aziz Güleç ile keyifli bir röportaj gerçekleştirdik. Güleç tüm samimiyetiyle sorularımızı yanıtladı, odanın artılarını eksilerini anlattı.

Terziler Odasından bahseder misiniz? Ne zaman kuruldu, siz ne zaman başına geçtiniz?

Odamız, 1955 Yılında Terziler Yardımlaşma Derneği adı altında, Saray Çarşısı Şenel Sokak adresinde kuruldu. 1966 tarihinde kanun gereğince, Yardımlaşma Derneği Konya Terziler Derneği adı altında Mevlana Caddesi üzerinde faaliyetine devam etmişti. Ben 1996’dan beri oda başkanıyım. Yani hemen hemen 20 yıla yakın başkanım. Daha önce ikinci başkanlığını yaptım. Halen başkanlığı sürdürmekteyim.

Göreve başladığınızda ilk icraatınız ne oldu?

Göreve başladığımda ilk icraatım odaya gelen paranın hepsini ilk geldiği gün bankaya yatırmak oldu. Eskiden odalarımızda paralar bir iki ay kasalarda kalırdı. Belki kullanılmıyor ama ‘nefsim daralır yarın bir sıkıntım olur, belki kullanırım’ diye odaya gelen paraların hepsini bankaya yatırma kararı aldık. Günün hangi saatinde odaya para gelirse gelsin direk bankaya yatırılıyor.

Odanızda yönetimle denetim aynı anda toplanıyormuş. Neden?

Bizim bu güne kadar odalarımızda denetimle yönetim ayrı toplanırdı. Yönetim toplanır, denetim 3 aydan 3 aya gelir defterlerimizi kontrol ederdi. Bizde dedik ki ‘denetim bizim ne yaptığımızı görsün, yönetim ne yapıyorsa denetim görsün.’ Aldığımız kararları kulaklarıyla duymalarını istedik. 1996’dan beri odamızda yönetimle denetimle beraber toplanır.

Odanıza kayıtlı kaç üyeniz var?

Bizim Konya merkezde bin 100’e yakın üyemiz var. Bu üyeleri tek tek geziyorum. Şimdi programım bu. Bir dertleri sıkıntıları var mı öğrenmeye çalışıyoruz elimizden geldiğince faydalı olmaya gayret gösteriyorum. Oda başkanından memnunlar mı, odadan ne bekliyorlar, sorup öğreniyoruz. Tavsiyeler alıyoruz.

Terziler Odası olarak en büyük probleminiz nedir?

Terziler Odası olarak bizim en büyük problemimiz oda aidatlarımızın düzgün ödenmemsi. Odaların içinde en iyilerinden bir tanesiyiz. Yüzde 80’lik bir kısmımız çok iyi ödüyor ama çok sıkıntılı üyelerimizde var tabi. Terziler biraz daha sıkıntılı şu anda. Diğer mesleklerden biraz farklı. Fırıncılar Odası mesela çok güzel iş yapıyor. Ama bizim işimiz biraz dönemsel olduğu için aidat ödemelerinde de biraz sıkıntı yaşanıyor. Üyemizi de sıkmıyoruz. Zaman zaman eksiklerimiz olabilir ama gönülleri kırmadan işlerimizi hallediyoruz.

Bütün esnaflarda ortak bir problem olarak eleman sıkıntısı var. Siz de aynı durumdan muzdarip misiniz?

Terziler yaklaşık 10 senedir çırak bulamıyor artık. Demode oldu bu. Benim yanımda bir kalfa var Konya’da tek kalfa galiba. Başka kalfa görmedim bilmiyorum. Adam iyi kötü bu işi öğrenince dükkân açıyor, paça daraltıyor. Terzilerin yüzde 80’i bununla uğraşıyor. Sipariş çok azaldı. Ama geriye döneceğimizi tahmin ediyorum. Çok güzel günler gelecek ama eleman yetişmiyor.

Sanatınızda yeterince destek görüyor musunuz?

Hayır. Bize devletin bir okul açması gerekirdi. Şu ana kadar bizim terzilik okulu diye bir okulumuz açılmadı. Bir ara üniversite de açıldı. Tahminen 10 sene kadar devam etti, şimdi onu da kapattılar. Hiç değilse sanat okullarından bir okul olması lazım terzilik bölümü ile ilgili. Oradan yetişmemiz lazım ki kültürlü olalım. Müşteriye nasıl davranılır, müşteri nasıl memnun edilir? Üniversite de yetişmesi bir farklı olur tabii ki. Bizim sanatımızı güzel bir sanattır. 7 den 70’e bütün insanları biz giydiriyoruz. Gereken desteği de görmemiz lazım. (Adnan Yıldırım)