Orucun faydaları

Ramazan orucunun, dünyevî  ve  uhrevî,  ferdî ve içtimaî pek çok faydaları vardır. Biz burada bu  faydalardan sadece mühim birkaçına işaret edeceğiz:

Orucun,  ilâhî nimetlerin şükrüne bakan  faydası:  Cenâb-ı Hak, yeryüzünde insanların istifadesine sunmuş olduğu hesapsız nimetleri için,  fiyat  ve  karşılık olarak, onlardan sadece şükür  istemektedir. Şükür ise, bütün nimetleri  Allah’tan  bilmek, o nimetlere hakikî ihtiyacını hissedip kıymetini tam takdir etmekle olur, işte Ramazan orucu, hakikî, hâlis,  çok büyük ve umumî bir  şükrün anahtarıdır. Zira başka vakitler çok kişi, hakikî açlık duymadığı için, pek çok nimetlerin kıymetini takdir  edemez. En  zengininden en fakîrine kadar her mü’min, nimetlere ihtiyacını hissedip değerini anlamakta mânen bir nevi şükre mazhar olur. Hem oruçlu herkes, yemeden içmeden  uzak  kalma mecburiyeti  cihetiyle,  nimetlerin hakiki sâhip  ve mâlikini de idrâk eder. Nimeti nimet bilir ve o nimeti vereni düşünür. Bu cihetle de mânen bir nevi şükür vazifesini yerine getirmiş olur.

Orucun   hayata  bakan faydası:  İnsanlar,  maişet ve geçim   yönünden  aynı seviyede yaratılmamış;   zengin, orta halli gibi bazı sınıflara ayrılmıştır. Cenâb-ı Hak, maişetteki bu farklılık sebebiyle, zenginleri fakirlerin  yardımına davet etmektedir. Tâ ki zenginle fakir arasında büyük bir yaşayış farkı meydana gelmesin. Fakirlerde zenginler gibi insanca bir yaşayışa,  zarurî  ihtiyaçlarını temin   edebileceği normal bir hayat seviyesine kavuşsun.

 Orucun, nefsin firavunluk damarını kırmasına bakan faydası: İnsandaki nefs-i emmâre,   Rabbini   tanımak, O’nun emirlerine boyun  eğmek  istemez.  Firavun  gibi, bizzat kendisi rablık ve ilâhlık davasında bulunur. Nefsin bu damarını açlıktan başka hiçbir şekilde kırmak mümkün  değildir,  işte  Ramazan orucu, doğrudan   doğruya nefsin  firavunluk cephesine darbe vurup kırar; ona zaafını ve fakrını hissettirerek  Allah’ın âciz bir kulu olduğunu bildirir.

Orucun, Kur’ân-ı Kerîm’in nüzûlüne  bakan faydası: Oruç ayı olan Ramazan ayı, Kur’ân-ı  Hakîmin Resûl-i Ekrem’e indirilmeye  başlandığı  mübarek bir aydır. İlâhî vahyin ilk meân etmeye,    hidâyet nurlarını saçmaya   başladığı  böyle ulvi ve yüce bir aya, insanların ne çok hürmet etmeleri gerektiği ve bu ilâhî hatırayı kalp ve gönüllerinde devamlı olarak yaşatmalarının ne derece zaruret olduğu apaçık ortadadır.

Orucun,  insanın  uhrevî kazancına bakan faydası: İnsanoğlu bu dünyaya, âhireti için ziraat ve ticaret etmeye gelmiştir. Oruç, insanın bu uhrevî ticaret ve ziraati için en bereketli bir  zamandır. Çünkü Ramazan-ı Şerif’te işlenen amellerin sevabı bire bindir.  Kur’ân-ı  Hakîm’in her bir harfinin sevabı, hadîslerin bildirdiğine göre, on hasene iken, Ramazan-ı Şerif’te her bir  harfin   sevabı   on değil bin ve Âyete’l-Kürsî gibi bâzı âyetlerin  her bir  harfi  binler ve Ramazan-ıŞeri’fin cumalarında  daha  fazla  olur.  Ve Kadir Gecesi’nde de 30 bine kadar çıkar.

Orucun beden sağlığına bakan faydaları: Orucun beden sağlığına yaptığı müsbet tesir ve faydaları şöylece sıralayabiliriz: Oruç, sıhhatin anahtarıdır. Oruç vücudun açlığa, susuzluğa karşı mukavemetini de arttırır, insana dayanıklılık ve tahammül gücü kazandırır. Oruç ömrü de uzatır. Oruç, aynı zamanda, çalışan kimseler için sıhhat ve rahatlık kaynağıdır.

Oruçlu olan kimse, gün de iki defa yemek yer: Birisi iftarda,   diğeri   de sahurda. Bugün modern tıbbın öngördüğü  yaşama  tarzında da yemek öğünü ikidir. Çünkü ikiden fazla yemek öğünleri, hem bedenimize zarar vermekte,  hem  de  zaman kaybına sebep  olmaktadır. Böyle  bir  bedenle  işe başladığımızda randıman yarı yarıya  düşecektir. Halbuki mide  boş  iken,  beden daima  hafif  kalır.   Çalışmasına aynı  âhenkle  devam  eder. Aslında, iftar ve sahurda aşırı yemek, mideyi tıka basa doldurmak da doğru değildir. Çünkü o takdirde beden ve ruha   dinlenme,  rahatlama imkânı, vücut fabrikasına  yıllık bakım ve tamir fırsatı   verilmemiş, oruçtan beklenen netice ve fayda da temin edilememiş olur.

Orucun    ruh   sağlığına bakan    faydaları:   Orucun, insanın ruh sağlığına ve mânevî   hayatına   verdiği bâzı faydaları  şöylece sıralayabiliriz: Oruç, nefsi, yeme, içme konusunda  dilediği  şekilde hareket  ettikçe,  kişinin  beden sağlığına zarar verdiği gibi helâl-haram demeyip rastgelen şey’e  saldırmak ve bulduğunu yutmakla da mânevî hayatını zehirler, ruh sağlığını   tehlikeye  düşürür. Artık  kalp  ve  ruhun emrettiklerini yapmak, gösterdiği yolda gitmek, o nefse zor gelir, insanı kendi istediği, canının çektiği istikamete doğru sürükleyip götürmeye başlar, insan midesi, vücuttaki bütün duygu ve cihazlarla alâkalı bir şekilde  yaratılmıştır. Âdeta mide büyük bir fabrika, vücuttaki bütün duygu ve cihazlar da o fabrikanın hademesi, işçisi, yardımcısı hükmündedir.