Bir galibiyetten fazlası
Konyaspor adına sezonun kırılma maçlarındandı. Kaybedilecek bir maç sonunda hem Konyaspor puan tablosunda sıkıntılı bölgeye yaklaşacak, hem de saha dışındaki tartışmalar alevlenecekti.
Maçı yerinde izlemek için Konya’daki meslektaşlarımızla Eryaman’da yerimizi aldık. Konyaspor’un yenilmeyeceğine olan inancım yüksekti. Son 4 maçtaki iyi skorlar ve Beşiktaş galibiyeti Gençlerbirliği taraftarını da uyandırmış ve stadyumun önemli bir bölümü doluydu.
Teknik-taktikten ya da kadro tercihinden ziyade bu maçtaki en önemli faktör psikolojiydi. Beşiktaş maçından sonraki hava pusluydu. Yönetim, kamuoyuna çok ciddi bir mesaj vererek bu maçın sonucu ne olursa olsun Recep Hoca ile ‘yola devam’ mesajı verdi.
Yönetimin Kayacık’taki yoğun mesaisi takımı ve hocayı rahatlattı, güven verdi. Kocaeli maçı sonrasındaki reaksiyon benim için değerliydi. Sahada teslim olan, mücadele etmeyen görüntüyü Beşiktaş maçında görmedik. 4 gün sonra ise 3 puan geldi. Mental olarak güçlü bir yedek kulübesi ve oyuncu grubu gördük. Bu son derece değerli.
Futbol mükemmel değildi elbette. Halen taşlar tam olarak oturmuş değil. Ama 1-0’dan sonra psikolojik olarak kırılmamak ve geriden gelerek deplasmanda kazanmak kolay değil. İlk yarının sonundaki gol maçın en önemli anıydı. Soyunma odasına çok ciddi bir moral ile girdi Konyaspor, rakip için de yıkıcıydı. İkinci devreye böyle bir başlangıç ve galibiyeti bekliyorduk. Aslında üçüncü gol için de fırsatlar gelmişti. Bir galibiyetten fazlası oldu.
Basın tribünü hemen yedek kulübesinin arkasıydı ve sahaya çok yakındı. Kritik bölgede uzaklaştırılan bir top sonrası Guilherme ile Bjorlo’nun hırsı ve kendilerini motive etmesine dikkat ettim. Saha dışında takım bu maça çok iyi motive olmuştu.
Konyaspor taraftarına ayrı parantez açmak lazım. İnanılmaz destek vardı, hiç susmadılar. 1-0’da dahi inançlarını kaybetmediler. Galibiyetteki en büyük faktörlerden biriydi.
Şimdi önce kupa, sonra da Samsunspor ve Karagümrük maçları var… Ligdeki bu 2 maçtan en az 4 puan çıkacağına inanıyorum.
Basketbolda işler yolunda
Konya BBSK, TBL’de sezona harika bir başlangıç yaptı. Kadronun korunması ve istikrar başarıda önemli etken. Konyaspor maçını izlerken, bir yandan da telefondan İlab Basketbol maçını takip ettim. Kolay bir galibiyet olmadı ancak kazanmasını bilmek önemliydi.
Sert maçlar öncesinde 7’de 7 yapmak şahane oldu. Her maçın zorluğu elbette vardır ama atmosferi zor deplasmanlar olacak ilerleyen haftalarda.
Chris Coffey TBL için gayet iyi seviyede bir isim. Keşke geçen sezon Khalid Thomas’ın yerine kadroda olsaydı, daha farklı olabilirdi. Hem savunma hem de hücumda müthiş. Alp Karahan ve Ajmet Can Duran'a nazar değmesin. Kariyer sezonlarından birini yaşıyorlar. Kaptan Oğulcan da kendine geliyor. New Williams'ın skor olarak çift haneyi görmediği maçlarda yerli oyuncuların performansı değerliydi.
Kadro bu sezon kötü değil ama yerli rotasyonu için iki takviye yapılsa farklı hayaller kurulabilir. Oynamayacak isimlerin yerine, takımı da bozmayacak karakterde iki isim alınabilir. Bunlardan biri 3 numaraya yapılmalı.
Ligin en iyi organizasyonlarından biri kuşkusuz. Belediye gerçekten takıma yüksek ve kalitede imkanlar sunuyor. Bu ligde maaşları düzenli ödemek en önemli faktör. Böyle bir ortamda başarı da doğal olarak geliyor.
Bu hafta deplasmanda Maraş maçı var. Rakipte yakın dostumuz Merthan Mutlu sezonu kapatmıştı. Zor maç olacak.
Onlar da mükemmel başlamış ancak son dönemde düşüştüler. Ama çok iyi iki yabancıya sahipler ve iç saha maçlarında güzel atmosfer oluşuyor. Şu ana kadar en zor maç olacak. Burada takımın göstereceği performans ilerisi için biraz da olumlu ya da olumsuz anlamda referans olacak.
Tek üzüntüm altyapıda bu kadar yatırım yapmışken kadroda hem Konyalı hem de altyapıdan hiçbir oyuncu olmaması. Altyapıdan dışarıdan isimler geldi. Altyapı uzun vadeli, sabır gösterilmesi gereken bir süreç. Ancak bu yatırımın meyvelerinin de ilk adımlarını yakın süreçte görmemiz lazım.
