Bu sene yağışlar azalınca çiftçiler sıkıntılanmaya başlamıştı.

Neyse ki bu hafta etkisini gösteren yağışlar bir nebze yüzlerini gülmüştür diye düşünüyorum.

Tarım konusunda susuzluk söz konusu olunca hemen aklıma üzerine uzunca araştırmalar yaptığım susuz ve topraksız tarım geliyor.

Çok ilgimi çekmesinin sebebi bu şekilde bazı sebze ve meyvelerden daha çok verim alınabileceği kanaatimden kaynaklanıyor.

Peki Nedir Bu Susuz Tarım?

Biraz bahsetmem gerekirse; geleneksel adıyla “kuru tarım” olarak bilinen susuz tarım, Mezopotamya’da ve Anadolu’da toprağın ekip biçilmeye başlandığı ilk günden beri yani yaklaşık 10 bin yıldır uygulanan, yağmur ve kar yağışına dayalı bir tarım yöntemidir.

Susuz tarımda ve kuru tarımda, tohum veya fidenin dikimi esnasında verilen can suyu dışında sulama yapılmaz. Susuz tarım kavramı, bu tarım yönteminin susuzluk ve kuraklıkla mücadelede oynayacağı önemli role vurgu yapmak için ilk defa Dr. Ece Aynur Onur’un kullandığı bir kavramdır.Konya'da ağaç yetiştirmede karşılaştıkları susuzluk problemine çözüm üretmek amacıyla yola çıkan üç arkadaş da, meyve ve sebzecilikte susuz tarıma imkan veren "ekobox" çözümünü geliştirdi. Ağaç ve sebze fidelerinin, hayatı boyunca sadece 16 litre su kullanarak yetişmesini ve kökünün topraktaki su kaynağına ulaşmasını sağlayan sistem; çöl, taşlık ve kurak alanlarda dahi meyve ve sebzecilik yapılmasına imkan veriyor.

Susuz tarım iyi olduğu kadar sorun oluşturacak yanları olsa da su ihtiyacını minimum seviyeye alması açısından benim ilgimi çekiyor. Uygulamalarında da daha verimli ürünler çıktığı görülmüş.

Yani işin özü; yağmurun yağması ve organik, yağmur sularıyla ürün yetişmesini çok istesem de eldeki imkanlarda belli ölçülerde kullanılmalıdır. Ama ne olursa olsun bu tarım çeşitlerinin ihmal edilmemesi bizi gelecekte de olumlu etkiler diye düşünüyorum.