Bu bayram tatili uzun olduğu için tercihimizi şehir dışına çıkarak kullandık.

Gitmek istediğimiz ve merak ettiğimiz şehirlerden biri de Mersin'di. Mersinde şaşırdığım mutlu olduğum birçok ânı oldu onları anlatmak isterim.

Bayramın ilk günü akşam yola çıkıp sabah Mersin'e indik. Aşırı nemli, basık havasıyla bizi karşıladı.

Otele geçmek için dolmuş kullandık.

Ödemesinde kişi başı 11 TL ödeyince bir şok yaşayıp ille de memleketim demişken Konya'da da zam gelmesini öğrenmem ile bir şok daha yaşadım. (Neyse bu konumuz değil)

Ama dolmuşlara nazaran otobüsler dört gün bayram sebebi ile Mersin'de bedavaydı!

Daha adım atalı beş dakika olmamış Mersin'de beni mest eden bir durumla karşılaştım. Kadın otobüs şoförleri...

Evet doğru duydunuz Mersin otobüslerinde kadınlar şoförlük yapıyor.

İlk gördüğümde kısa bir şaşkınlık yaşamama rağmen, bir gururlanma da yaşadım.

Hemcinslerimi farklı bir meslekte görmek beni onurlandırdı. Kendilerinden emin şekilde şoförlük yapmaları bana bir kez daha kadının gücünü gösterdi.

İki gün kaldığımız şehir sessiz sakin ama pek Mersinliye rastlayamadığımız tatil oldu.

Marina,deniz kenarı,sahil boyu gibi Mersinin en bilindik yerlerinde neredeyse mersinli hiç yoktu. Yolda kime yol sorduysak ya doğulu şivesi ile cevap aldık ya da Suriyeli olduklarını dile getirdiler.

Umarım onlarda başka şehirlere gitmişlerdir. Yoksa bir şehirde hiç Mersinli olmaması başka türlü açıklanamaz. (Yani yerel halkı)

Dahası iki günde hem yemek hem bir şeyler içmek için yaklaşık on işletmeye girmişizdir. Hepsi de Suriyeli işletmesiydi. Dışardan bunu anlamak imkansız ödeme esnasında sahibi ile konuşunca daha iyi anladık.

Mersinin gezilecek yerlerine gelince; tarihi yerleri, müzeleri harika muhafaza edilmiş ve gezmek de aşırı keyifliydi. Hele ki Deniz Müzesi resmen tarih kokuyordu.

Gemici lokantalarında deniz üzerindeki gemilerle, sunulan balıklarının lezzeti de güzeldi. Esnafı da cana yakındı.

Güzel birçok anıyı bıraktığımız bir şehir daha oldu.

Daha nicelerine...