Yazıyı okuyan ve şehir içi otobüs kullanan herkesin ‘aaa evet’ diyeceği bir konuya değinmek istiyorum bugün...

Tam da hangi konuda köşe yazısı yazsam düşüncesi kafamda dönerken olayın içinde buluverdim kendimi.

Şimdi yaşadığım bir olaydan bahsetmek istiyorum.

Önceki gün şehir içinde yolculuk yapmak için otobüse bindim.

Daha henüz bir durak ilerlemişken otobüse binen bir yolcu ile şoför arasında ‘otobüsün arka kısmında olmamdan dolayı duyamadığım’ bir sebepten dolayı kavga çıktı.

Vatandaş sadece alabildiğine bağırarak laflar söylüyor şoför karşılık veriyorken bu laf döngüsüne şiddet girmemesi için vatandaşlar kişiyi tuttu.

Neyse ki vatandaşı otobüsün arka kısmına getirdiler.

O sırada korkan birçok kişi ‘tamam yolculuk sürecek’ derken…

Bu kez şoför daha da yanlış bir tavırla zaten içerde korkmuş birçok lise öğrencisinin ve yaşlının yer aldığı otobüsten inme teşebbüsü ile kulağında telefonla arka tarafa bağırdı ‘sürmüyorum kim ne yaparsa yapsın bırakıyorum bu işi’ diye.

Kişi de tabi iyice hiddetle koşarak; ‘benim ehliyetim var bana ver” diye koştu. Koşması ile birlikte kavga çok ciddi bir yere ulaşırken öğrenciler korkuyla kapının alt kısmında acil durumda çevirin yazan kolları çevirdiler ve kapıyı açmaya çalıştılar. Ağlayan birkaç genci sakinleştirme görevi de bana düşmüş oldu tabi ki…

Başka trajikomik durum da acil durumda çevrilmesi gerektiği yazan kollar çevrilse de kapılar açılmadı.

Ben burada olayı basitleştirilmiş bir şekilde anlatıyor olsam da ciddi manada ileri boyutta bir olay yaşandı. Vatandaşın şiddetle, fiziksel bir durumda bulunmaması tek tesellimiz oldu.

Neyse kavganın büyüyeceğini ve sorun teşkil edeceğini anlayan şoför yerine oturdu aracı sürdü.

*******

Şimdi olayda kim haklı konusunda mevzuyu duyamadım yorum yapamam tabi ki…

Ama yapılan yanlışlar var.

Öncelikle bu konudan hareketle şu soruyu bir sormak isterim

Hakikaten ne oluyor bu otobüs şoförlerine...

Yani neden bu kadar sinirli, agresif, öfkeli şiddete davetiye çıkaran vaziyetteler…

Ne kadar da hepsini bir kefeye koymak istemesem de yüzde 10’luk bir kısmı hariç Konya’da sakin bir otobüs şoförü yok.

Şimdi iki açıdan bakayım.

Evet akşama kadar direksiyonda binlerce insanla muhatap olup herkesin her şeyine eyvallah demek zor olabilir. Her tür insanla karşılaşılıyor. Ama bu kadar öfke yanlış...

Şoförlere ehliyeti gibi bir de sabır eğitimi verilmeli.

Halkın içine giren bir kişi bu hiddetini korumalı.

Evet çok zorlayan kişiler maalesef varlar yok değil ama bunun karşılığı kendine zimmetli olan otobüsü bırakmakta olmamalı bunun yerine polis çağırmayı denese veya en yakın karakola çekip vatandaşı şikayet etse otobüsteki kimse bu kadar korkmazdı.

Hiç tasvip etmiyor ve bu olayın ilk ve son olmayacağını da biliyorum maalesef...