Sona Doğru mu?

-Elazığ’da meydana gelen 6,8 büyüklüğündeki deprem, Manisa ve çevresinin beşik gibi sallanması, olması muhtemel yıkıcı depremler…

-Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan, halen bir tedavisi olmayan, bulaşıcı özelliği olan Coronavirüs, şimdiden bazı ülkelere yayıldı. Dünya teyakkuzda. Dünya Sağlık Örgütü acil durum ilan etti. Küresel dünyada bu hastalık ne kadar kişiye bulaşır ne kadarını öldürür, bekleyip göreceğiz.

-2019 Eylül ayında başlayan, 2020 yılına sarkan Avustralya’daki orman yangınları halen söndürülebilmiş değil. Ülke bir yangını söndürürken diğer taraftan tekrar yangın çıkıyor. Ülke hem susuzluk hem aşırı sıcaklıkla mücadele ediyor. Ülke; sel baskınları, kum fırtınası ve ceviz büyüklüğünde yağan doluya maruz kalıyor. Milyonlarca hayvan telef ve itlaf edilmiş durumda. Avustralya hükümeti acizliğini ilan etmiş durumda.

-Şiddetli yağıştan dolayı dünyanın değişik ülkelerinde meydana gelen sel baskınları ve muhtemel sel baskınları…

-Çığ düşmesi dolayısıyla çığ altında can veren insanlar…

-Uçakların düşmesi ve düşürülmesi sonucu meydana gelen ölümler ve yaralanmalar…

-Ortadoğu’da gerilimin bir türlü düşmemesi, bombalama ve suikastların devam etmesi, Suriye ve Libya sorunu, askerlerimizin sık sık şehit düşmesi, arkasına Rusya ve İran’ı alan Esad rejiminin kendi insanlarını bombalaması…

-Açlık ve ölüme terk edilmiş bir Afrika…

-Ortadoğu’da cereyan eden savaş ve iç savaşlar dolayısıyla evini, barkını, işini kaybeden milyonların başta Türkiye olmak üzere komşu devletlerde sığınmacı ve mülteci durumunda yaşamaları…

-Silah ve bombalamaların hiç eksik olmadığı Afganistan…

-Ülkemizin maruz kaldığı, adı konmamış ekonomik kriz ve insanların alım gücünün her geçen gün daha azalması, işsizliğin artması,

-Küresel ısınma ile birlikte başta Türkiye olmak üzere dünyanın su sıkıntısı çekecek olması…

-Terör eylemlerinin hız kesmeden artarak devam etmesi…

-İçimizdeki kin ve intikam duygusuyla toplumsal barışı yok edecek şekilde yaptığımız adaletsizlikler…

Yukarıda özetleyerek verdiğim örnekler, Türkiye’nin ve dünyanın 2020 yılının ilk bir ayında maruz kaldığı bela ve musibetler… Bazısı doğal afet, bazısı da kendi yapıp ettiklerimizin bir sonucudur. Aslında tüm musibetlerin hepsine, kendi yapıp ettiklerimizin bir semeresi gözüyle bakabiliriz. İlk bir ayda görüp yaşadıklarımız, 2020’nin nasıl bir yıl olacağı hakkında da bize ipucu vermektedir. Halbuki 2019'a veda ederken fazla bir şey istememiştik: 2020'nin huzur ve mutluluk getirmesini temenni etmiştik hep birlikte. Tek istediğimiz huzur ve mutluluktu. Çünkü 2019 pek yüzümüzü güldürmemişti, tıpkı 2018 ve önceki yılların güldürmediği gibi. Bu demektir ki 2020 de bize huzur ve mutluluk getirmeyecek. Belki de 2021’de 2020’yi, 2022’de 2021’i mumla arayacağız.

Sonuç olarak içinden çıkılamaz bir dünya ile karşı karşıyayız. Çünkü bize emanet edilen dünyaya sahip çıkamadık, emaneti çok hor kullandık. Her bir bela ve musibette dolaylı veya dolaysız ‘içimizdeki beyinsizlerin’ imzası var ve bu dünyanın sonu yaklaşıyor. Bakalım bu dünya bize daha ne kadar tahammül edecek?