“Herkes aslında hakikatin ne olduğunu biliyor, bu konuda yazmayayım” diyorum, olmuyor. Tutamıyorum kendimi. Püsküllü püsküllü başlıkları olan şahsiyetler, yolda görsek meczup zannedeceğimiz karakterler sürekli hakaret ediyor. ‘Ayyaş’ dediler, ‘put’ dediler, ‘zalim’ dediler, ‘kafir’ dediler, Nutuk’u yasakladılar ve daha niceleri…

Artık durun yahu, yeter. Yemiyorlar, içmiyorlar Atatürk’e hakaret etmek için bekleşiyorlar. Yahu bir kenara bırakın Atatürk’ü ve icraatlarını, “Adabı muaşeret” deyip duruyorlar ya hani, herhangi bir insana hakaret etmek hangi racona, hangi insanlığa, hangi dine, hangi inanca, hangi mezhebe sığıyor? Hakaret etmek, iftira atmak adabı muaşerete dahil mi? Söyledikleri, sarf ettikleri laflar kavgada söylenmeyecek, düşmana karşı ağıza alınmayacak laflar. Bunlar demek ki utanmaz, arlanmaz, uslanmaz, ağızlarından nefret saçan, kin kusan kişiler. Ayrıca kanunen suç işliyorlar. Ama adalet... Neyse.

Şöyleydi de, böyle içerdi de, vay efendim İngiliz ajanıydı da, yok masondu da, din düşmanıydı da, bilmem ne de de. Bırakın bunları. Boş, beleş, cahil adam lafları bunlar. Aklı başında olan adamın bu taraklarda bezi olmaz. Çünkü onlar helalinden işinde, gücünde, ekmeğindedir. Millete hizmetin derdindedir. “Ülkeme nasıl faydalı olabilirim” diye düşüncelere gark olur. Mustafa Kemal Atatürk’ü de hayatı boyunca Türk milletine hizmet ettiğinden dolayı saygı duyulması gereken bir insan olarak görürler.

Yazıyı okuyan, bu bahsettiğim kişilerin peşlerinden gitmeyi düşünen, bunları araştıran, soruşturan büyüklerime, küçüklerime söylüyorum; Prim vermeyin bunlara. Gitmeyin peşlerinden. Yüz vermeyin. Onlardan olmayın. Hakaretler savurandan, kin ve nefret saçandan, iftira atandan din adamı olmadığı gibi normal adam da olmaz. Uzak durun.

Bir de şöyle sorayım; Böyle mi dolacak camiler? Hele yenileri yapılırken.

Bulundukları şehrin sembolü olan, olacak yapılar.

Taksim’e cami yapılıyor diye seviniyorsunuz ama camiye gidecek cemaati kaçırıyorsunuz. Ne iş?

“Vallahi bunlar insanı camiden soğuttular” diyen bir kitle oluştu. Niye?

“Şaşır da şehadet getir” denir bizim Konya’da. Bilen bilir. “Toplumun tüm kesimlerini kucaklıyoruz, bütünleştiriyoruz” diyorsunuz ya hani lafa, söze gelince; sözünüzün eri olun. Milletin değerlerine hürmetsizlik, saygısızlık etmeyin. Bu değerler üzerinden ‘biz ve öteki’ oluşturmayın.

Gerçi katranı kaynatmakla olmaz şeker, insanın cinsi neyse ona çeker. Fakat ben denilmesi gerektiğine inandığımı diyeyim dedim. Sizler de şahitsiniz.

Selametle…