Bu hafta ‘sert’ mevzulardan biraz elimizi çekiyor, vites düşürüyorum. Uyarıldığım için değil, canım öyle istediği için. Öncelikle havadan başlayayım; Ramazan ayını güzel bir hava ile birlikte karşıladık. Zira bu kış bitmeyecekmiş gibi geliyordu…

Salgın süreci falan derken Ramazanlarımız buruk geçiyordu. Bir araya gelemiyorduk. Davetler veremiyor, kalabalık sofralar kuramıyorduk. Salgın tamamen bitmiş değil ama artık tedbirlerin ‘gevşetilmesiyle’ birlikte Ramazan ayları buruk geçmiyor. Heyecanlıyız. Niye? Çünkü sevdiklerimizle bir araya gelebildik nihayet. Böyle olunca sanki her şey daha bir güzel, daha bir anlamlı. Ya da bir tek bana mı öyle geliyor? Tamam, hiçbir şey eski tadında değil ama buna da şükür, ne diyeyim.

Eskiden havalar ısınmaya başladı mı okullarda çocuklar pikniğe götürülürdü. Ne kadar heyecanlanırdık pikniğe gideceğiz diye. Ne keyif alırdık ama. Ramazanlarda orucumuzu okulda açtığımız olurdu. Arkadaşlarımızla birlikte iftar yapardık. Güzel günlerdi. Bunların kıymetli faydalarının hayatımıza sirayet etmemesi mümkün değil. Şimdiki gençlerde, çocuklarda var mı bu?

İşin bir de motivasyon boyutu var. Sadece eğitimde değil, birçok alanda sıklıkla duyuyoruz, “Motivasyonum bozuldu” diyenleri. Olur, olmaz yerde bozuluyor ne hikmetse. Düzelir gibi oluyor sonra yeniden bozuluyor. Yerlerde süründü mü de iş güç yapılamıyor. Çağımızda bu motivasyon denilen hadise ciddi ciddi baş belası oldu. Motivasyon önemli…

Salgındı, ekonomiydi, falandı, filandı derken çocukların, gençlerin, genç kalanların, mavi yakalıların, beyaz yakalıların vesaire, etkinlikler ile anılar biriktirmelerine ne kadar fırsat veriliyor? Veriliyorsa yeterli mi? Üzerine düşünülmesi lazım. Hele hele her alanda ‘sınavlar ülkesi’ olduğumuzu da hesaba katarsak bu konu daha da önem kazanıyor.

Mevzuyu bir Orhan Veli şiiriyle noktalayayım:

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada aşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.