İnsanı insan yapan en önemli duygulardan birisi de vicdan ve merhamet duygusu ile dolu olmasıdır. Ancak son günlerde yaşanan bazı olaylarda gördük ki, vicdan denilen melek bazı insanlara hiç de uğramamış.

Ankara’da çocuğunu yaşanan bu soğuk günlerde cami avlusuna bırakan sözde annede vicdanın “v” sini bulmak çok zordur. Donmadan vatandaşlar tarafından bulunarak polise teslim edilen çocuk, vicdan sahibi herkesi derinden etkilemiştir.

Özellikle bu kış günlerinde aç kalan sokak hayvanları için kollarını sıvayan hayvansever gönüllüler her ne kadar içimizi ısıtsa da, hayvanlara eziyet eden vicdansızlarda bir o kadar içimizi yaralamaktadır. Sokak köpeklerine ve kedilerine vahşice davranışlarda bulunanlara insan demek biraz zordur.

Ankara’da üniversitenin finalinde kendisini kopya çekerken yakalayan öğretim görevlisini canice planlayarak önce bıçakla ve de ardından tabanca ile vurarak öldüren kişide büyük bir vicdan fukarasıdır.

Allah’ın verdiği canı alacak kadar alçaklaşan bu kişi, kendi tembelliğinin cezasını hocasına kesecek kadar adileşmiş, onu hayattan koparacak kadar da vahşileşmiştir. Hem çalışmayacak kopya çekeceksin hem de beni kopyadan yakaladı diye gencecik bir fidanı vahşice katlederek toprağa vereceksin.

İnsanoğlu, vicdanın üstünlüğünü, şefkatin vazgeçilmezliğini, sevginin sonsuz gücünü öğrenmedikçe, dünya hep acılar ve düş kırıklıkları dünyası olarak sürecektir. Şayet vicdanımızı her daim taze tutmazsak, böylesine bazı olumsuzlukları her zaman yaşayabiliriz. Ne demişler, Allah vicdan ve merhamet versin