Geçen yine bir vakit okuma yaparken çok güzel bir yazı çıktı karşıma. Okudum bir daha okudum olmadı bu yazıyı yazarken bir daha okudum. Kültür kelimesi ile Ekin kelimesinin aynı olduğunu öğrendiğim vakit çok güzel ya diye düşünmüştüm. Ekmezsen olmuyor dostlar. Ektiğin güzel ise güzel biçiyorsun yoksa elin boşta kalıyor. Arpa eken arpa buğday eken buğday biçiyor elbet ama tarlasına bakan da daha çok verim alıyor. Bir öğretmen bir okul müdürü bir baba bir ağabey olarak gördüklerim çok üzüyor. Daha yaşı kırka gelmemiş birisi olarak eyvah gençlik nereye diyorum malumunuz olduğu gibi. Gençler nereye derken bir bakıyorsun onların büyükleri nerde! Sevgili gençler değerli büyükler lütfen nerde o eski günler derken kendimizi de tartalım lütfen. Eski zamanlar evet güzeldi. Ama artık bu zamanı güzelleştirecek olanlar da bizleriz. Lütfen insani kurallarla yaşayarak geçmişi özlemle anmadan günümüzü güzel geçirelim.

Neymiş o okuduğum yazı;
Yan yanayken saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı..
Evveldi. Güzeldi..

Karşılıklı oturdun mu masaya, bir gözlere
bir de uzaklara bakılırdı, eski yad edilirken.
Evveldi. Güzeldi.
Ellerde telefonlar yoktu..

Çocuktuk. Büyükler, eski günleri konuşurken uyuyakalmak diye bir şey vardı.
Evveldi. Güzeldi..

Sevmeler sessiz ve sebepsizdi.
Ne gösterişe gelir, ne nedenlere sığardı.
Evveldi. Güzeldi.
Her şeyden önce samimiyet gelirdi..

Sevda sırdı. Söylenmezdi.
Sevilenin adına türküler yakılır ama onun ardından kimseye yakınılmazdı.
Evveldi. Güzeldi..

Eşyalar pahası ile değil, hatırası ile kıymetlenirdi. İnsanlar aldıkları ile değil, verdikleriyle değer ifade ederdi.
Evveldi. Güzeldi..

Sahi utanmak diye bir şey vardı.
Evveldi. Güzeldi.
Yüzsüzlük, profesyonellik adı altında prim yapmıyordu..
Evveldi. Güzeldi..

Dert çekmenin bile bir adabı vardı.
Gönlün yükü, gözlerden anlaşılırdı.
Gönülden geçen ile dilden dökülenin arası böylesine uzak, böylesine hoyrat değildi. Evveldi. Güzeldi.

Biz bu içimizdeki uçurumları ve kalpler arasındaki mesafeleri sonradan icat ettik. Evveldi. Güzeldi.
Henüz yenilmemiştik kendimize..

Mutluluklar fotoğraf karelerinden ibaret değildi. Evveldi. Güzeldi.
Mutlu edilmek isteği hastalıklı bir hal almamıştı.

Eşyalar değil, insanlar ağırlanırdı evlerde
ve kalplerde.
Evveldi. Güzeldi.
Henüz bu kadar yalnız değildik.

Evveldi. Güzeldi.
Başkalarınca beğenilmek her şeyden önemli değildi...

Evet ey okur eskiler güzel idi ama inanın sizlerin de yüreği en az o eskiler kadar güzel. Güzel yaşamak için önce şahsiyetçilik işlemeli ruhumuza sonra her şey güzel olsun diye bir Türk beyfendisine hanımefendiye yakışır şekilde kendimizi, etrafımızı güzelleştirmeliyiz. Ne diyor bilge Lider;"(Sevgide serbestiyet saygıda mecburiyet vardır."

Selam ve muhabbetle.