Hepimiz bu salgının bir Hükümet sorunu değil, dünyayı ilgilendiren bir pandemi sorunu olduğunu anlıyoruz. Bu konuda “keşke söyle olsaydı, böyle olsaydı” diyebileceğimiz bir durum aslında yok. Bu durumu tüm vatandaşlar için nasıl katlanılabilir hale getirebiliriz bunu düşünmek gerekir.

Maalesef ihracat arttı, enflasyon düştü, ekonomimiz yükseliyor demekle vatandaşın karnı doymuyor. Birçok iş kolunda esnaf çok büyük sıkıntı içerisinde ve buna en acil şekilde bir çözüm bulmak gerekliliği hasıl olmuştur.

Başta kafe sektörü perişan durumdadır. Konya’daki yüzlerce kafe maalesef kapalıdır. Bu kafe sahipleri hadi pandemi başladığında 2-3 ay birikmiş paralarıyla –varsa- idare ettiler diyelim. Ama şimdi 10 ay oldu, insanların dayanacak gücü, ekmek alacak paraları var mı acaba? Bu kesime hatta kahvehanecileri de katmak gerekir. İki kesimde birbirinden faklı değil. Kahvehanecilere 500TL belediye parasıyla, 1000TL kira yardımı falan gibi isimlerle destek sağlamanın bu duruma hiçbir katkısı olmaz. 10 ayda verilen 3-5 bin TL’nin esamesi bile olmaz. Nargile kafeler aynı durumda bir sorundur.

İçkili restoranlar, müzik yapılan yerler, barlar hep bir sorun durumundadır. Burada çalışan on binlerce insan işsiz-güçsüz kalmıştır. Evlerine bakamayacak durumdadır. Bugünün ekonomik sorunu gibi gözüken bu durum; aynı zamanda yarının da sosyal sorunu haline gelecektir. Ekmek parası bulamayan adamın yapacağı belki de yarın yol kesme, darp ve gasp olacaktır.

“Efendim, nargile-sigara sağlığa zararlıdır, o nedenle nargile kafelere çok sıcak bakmıyoruz” gibi bir düşünceye kimse kapılmasın. Vatandaş ekonomik manada çöküntü içerisinde, bu vatandaşa sigaranın, nargilenin zararlarını anlatamazsınız.

İçkili yerlerle ilgili de bir salık verme peşine düşmemeli hiç kimse. Yani içkinin dini sosyolojisini göstermeye gerek yoktur. Yapan bu işi yapacaktır. Ve de karşılığında “da israf mı, hırsızlık mı, Devlet malını yağma etmek mi, içki mi daha büyük günahtır” diye soruşturma haline sokmamalıdır.

Görünen odur ki, ihracatçı dışında tüm esnaf, sanayici ve iş adamı sıkıntılı durumdadır. Bu insanlar öyle 10 ayda 2-3 bin TL verilerek geçinebilecek insanlar değildir. Bankadan kredi vererek ya da küçücük paralarla destek olmak, daha birkaç ay daha gidecek bir durum değildir.

Vatandaş perişandır. Aşı yapılıp bitirilmesi işi de sanırım daha birkaç ay sürecektir. Bu birkaç aylık süreye esnafın katlanabilme ve kalabilme durumu söz konusu değildir. Bu sürecin bir toplumsal başkaldırıya ve asayiş bozukluğuna dönüşmemesi için bunun önlemi en kısa zamanda alınmalıdır. Aksi halde bu yerler zaten gayri yasal olarak çalışmaya başlayacaklardır. Aynı zamanda bu gibi yerlerde ortaya çıkacak istihdam sorunu ve bu istihdamın gayrimeşru işlere yönelmesi durumu sosyal bir çöküntüye dönüşme aşamasına gelebilecektir.

Tabii bu durum aslında şu anda açık gibi gözüken ama “dostlar alışverişte görsün” şeklinde duran lokantacı, pastaneci ve benzeri esnaf ile bunların çalışanlarını da kapsamaktadır. Bunlar sonuçta bir şekilde evlerine ekmek götüreceklerdir. Dolayısıyla olayın bir sosyal sıkıntıya dönüşmemesi için önlemler şimdiden alınmalıdır.

Dostlukla kalın.