"İnsan nedir şimdi bildim?" Der ya bir şarkıda, ben bilemedim halen, insan nedir, insanlık nedir inanın bilemedim.
Çünkü insan sizi kendi çıkarları ölçüsünde kullanırken siz çok iyisiniz ama çıkarlarının bittiği yerde siz kötüsünüz.
O anda başlar yargılamalar!
Sizin de vardır etrafınızda iyi niyetten kendini heba edenler veya belki de sizsinizdir.
Karşı olarak kötülük cevabını vermedikçe o insanlara, işte hep canı acıyan hep kırılan da o iyi yürekli insanlar olacak.
Varsın iyilikten ölelim dediğinizi de duyar gibiyim.
Ama o zamana kadar da onlar sizi ve bizi kalıplarına göre şekillendirmeye çalışıp, o kalıba girmeyince fark edecekler.
Ve o kutlu cümle dökülecek ağızlardan "çok değişti"
Evet bir anda değişiyor o iyi niyetli insanlar sizden ve sizin gibi niyet sömürenlerden yedikleri darbelerden sonra değişiyorlar. Bir, iki derken sizin suistimal ettiğiniz hisler sayesinde değişiyorlar.
Evet değişti!
Ama bir anda bir renk skalasındaki gibi beyaz iken mor renge dönüşmedi. Şans verdi.
Beyazdı, biraz koyulaştı krem oldu, derken sarıya döndü, sonra yeşil derken birçok evre ile dönüştü mor renge yani mor renk olmak istemedi çok çabaladı ama dönüştü yani değişti.