Bugün ilk, orta ve liselerin zilleri çaldı. Böylece 2018-2019 eğitim ve öğretim yılı resmen başlamış oldu. Yeni eğitim ve öğretim yılımız herkese hayırlı olsun. Hayırlı olsun diyelim ki inşallah sonu hayırlarla dolu bir yıl olur.
Eğitim ve öğretimi birlikte kullanıyoruz. Zira birbirinden ayrılmaz iki güzel kelimemizdir. Aynı zamanda olmazsa olmazımızdır. Bakanlığımızın adı Milli Eğitim Bakanlığıdır. Ama nedense ismiyle müsemma değil. Zira nice zamandır sadece öğretim yapıyoruz. Onu da beceremedik maalesef.
"Çocuklarımızı çift kanatlı yetiştireceğiz: Biri bilim, diğeri ahlak ve erdem" sözleri yeni Milli Eğitim Bakanına ait. Sanki Bakan bu sözleriyle yıllardır bu ülkede bilgiye, bilime yani öğretime önem verildi, eğitim ihmal edildi. Biz yeni eğitim ve öğretim yılına eğitimi de önemseyerek başlayacağız dedi. Tespit ve teşhis doğru! Zira eğitim ve öğretimi bir kuşa benzetirsek kuşun uçması için nasıl ki iki kanada ihtiyaç duyuyorsa eğitim ve öğretimin sağlıklı olması da hem doğru bir öğretimin yapılması ve bu öğretimin davranışa dönüşmesiyle mümkündür.
Hepimiz biliriz ki okullarımızda sadece öğretim yapılıyor. Bakanın işaret ettiği bilime ağırlık veriliyor. Yani tek kanada yatırım yaptık hep. Tek kanatla bir kuş uçar mı? Uçması mümkün değil. Zaten uçuramadık. Zira yerlerde çırpınıyor. Bakanın ahlak ve erdem dediği eğitim yok lügatimizde.
Bakanın bir tarafı bilim, diğer tarafı erdem ve ahlak dediği ve adına çift kanatlı eğitim kulağa hoş geliyor. Kimsenin de karşı çıkacak durumu yok. Zira olması gereken bu! Ancak bu deyimin içinin doldurulması ve gereğinin yapılması gerekiyor. Yoksa söylediğimizle kalırız. Önümüzde iki seçenek var: Ya okuyacağız babamız gibi, eşek olmayacağız; ya da okuyacağız, babamız gibi eşek olmayacağız. Pekiyi adam olmayı/eğitmeyi kim yapacak? Bunun için rol modeller lazım. Bunu yapsa yapsa öğretmen yapacak. Öğretmen bunun üstesinden gelebilir mi? Bugünkü öğretmene bakış açımızla maalesef bu mümkün değil. Çünkü öğretmen camiası dışındaki milyonlar öğretmene olumsuz bakıyor. Eğitim ve öğretimdeki en büyük sorun olarak öğretmeni görüyor. Herkesin çocuklarına varıncaya kadar hissettirdiği bu olumsuz durum değişmediği müddetçe öğretmenlerin öğrencilerine rol model olmaları mümkün değil.
Niyetim öğretmeni temize çıkarmak değil. Yaşadığımız sorunun bir parçası da öğretmendir. Ama tek başına sorun mudur? Değil. Sorunun öbeğinde diğer paydaşlar da var. Herkes özeleştiri yapmadan vurun abalıya mantığıyla tüm suçu öğretmenlerin üzerine atarak kendilerini sütten çıkmış ak kaşık göstermeye devam ederlerse çift kanatlı eğitim yine ölü doğar.
Çözüm suçlu aramakta değil. Tüm iç ve dış paydaşların tespit edilen sorun da paylarının ne kadar olduğunu kabul etmeleri ve sorumluluklarını bilmeleriyle mümkündür. Değilse dün olduğu gibi bugün de havanda su dövmeye devam ederiz. Bakanın çift kanat diye ifade ettiği tespit ve teşhisinin ölü doğmaması, bünyenin tedaviyi kabul etmesi tarafların birbirine olumlu bakmaya başlamasıyla mümkündür. Birbirimize olumlu bakalım. Bu kuş uçar.
Gelmesiyle birlikte Bakanlığa yeni bir hava ve soluk getiren Bakan, eğitim ve öğretimin belki son şansıdır. Umutların tükenmeye başladığı bir durumda her kesimin Hızır'ı oldu. Bizim için bir şans. Ama gördüğüm kadarıyla kimsede olmayan sihirli değnek bu Bakan'da da yok. Bakan'a işinde yardımcı olmak istiyorsak eğitim ve öğretimin ilk gününde işe onun sözünün içini doldurarak başlayalım. İki kanadın her birini aynı oranda besleyelim. Biri olmadan diğeri olmaz, anca beraber kanca beraber diyelim… Çift kanatlı olmasını temenni ettiğim yeni eğitim ve öğretimimiz hayırlı olsun!