Kayseri’de izne çıkan kahraman askerlerimize haince ve kalleşce bombalı saldırı düzenleyenleri ve arkasındaki kollayıcıları şiddetle ve nefretle bir kez daha kınıyorum. Bana göre insanımıza böyle bir hainliği yapanların iki ayaklı olmaları dışında insanlıkla zerre kadar ortak bir yönü yoktur diye düşünüyorum.
Günlerdir televizyonlarda ve gazetelerde şehitlerimizin cenaze törenleri veriliyor. Her bir şehidimizin arkasında yürekleri burkan hikayeler anlatılıyor. İnsan bu haberleri seyrederken bile gözleri doluyor. Anne, baba, eş ve çocukların feryatları adeta yeri göğü inletiyor.
Hele küçük ve masum şehit çocuklarının sözleri insanın ciğerlerini delip geçiyor. Şehidimizin birinin çocuğunun “ Anne babam neden bu kutunun içinde?” sözleri içerisinde birazcık insanlık bulunan herkesin gözyaşlarının akmasına sebep olmalıdır. Ancak terör ve teröristler o kadar insanlık dışı mahluklar ki, bütün bu acılara sebep olmaktadır.
Adana’da, Ankara’da, İstanbul’da ve Kayseri’de haince saldırılar düzenleyerek masum insanlarımızın şehit olmasına sebep olanlar, hiç şüphe yok ki, en ağır bir şekilde cezalandırılacaklardır.
Ancak, teröre içimizden ve dışarıdan bilerek veya bilmeyerek destek olanlarda en az teröristler kadar suçludur. Terörün yaptıkları karşısında susan veya kınamayanlar da yine aynı şekilde suçludur. Terörü yenmenin en kolay yolunun birlik içinde, beraberce, kol kola vererek terör karşısında diz çökmeyeceğimizin gür bir sesle haykırılması gerektiğine inanıyorum.
Terör karşısında korkmadığımızı, ellerimize alacağımız Türk Bayrakları ile meydanlarda açıkca ilan etmeliyiz. Milli birlik ve beraberlikle milletimizin 30 yıldan fazla başına bela olan terörden korunabiliriz. Terörün en büyük ilacı milletce birlik ve kardeşlik içerisinde hareket etmekten geçer.