Gelişmiş medeni şehirlerde kaldırımlar halkın malı olarak adlandırılır. Daha doğrusu yayaların. Ama gelin görün ki, şehrimizde kaldırımlar ya reklam panolarının ya da caddeye cephesi olan esnafındır.
Halkın ortak kullanma alanı olan kaldırımlar maalesef işgal altındadır. Herkesin kullanma hakkı olan kaldırımlar şu anda sadece esnafın gibi görünmektedir. Bildiğim kadarı ile de kaldırımları işgal etmeye hiç kimsenin hakkı yoktur.
Bazen gerek büyükşehir ve gerekse de ilçe belediyeleri zabıtalar vasıtasıyla kaldırımları kontrol altına almaya çalışsa da esnaf yine bildiğini okumaktadır. Ana cadde veya sokak arası hiç fark etmiyor. Çay ocağı, kafe ve lokantaların masaları, mağazaların vitrinleri ve tezgahları tüm kaldırımları kaplamış durumdadır.
Zamanında bir yerden bir yere gitmeniz mümkün değil; çünkü gitmek için kaldırımdan inip akan trafik içinde araçlara ait yolda yürümek zorunda kalıyorsunuz. Bu şehrin cadde ve sokak kaldırımlarında, yaşlılar, çocuklar, bebekler, engellilerin de dolaşmaya hakkı olduğunu neden düşünmüyoruz?
Dışarıdan gelen misafirlerimizin de ortak görüşü, Konya’da kaldırımlar; araç park yeri, mağazaların vitrini tezgahı haline gelmiştir. Bu da yetmiyormuş gibi kaldırımdaki kulübeler markete dönüşmüş.. Haliyle yayaların hakkını gasp edilmiş, kul hakkına tecavüz edilmiştir.
Yaşanan bu curcuna içinde, geleneksel esnaf görgü kuralları altüst olmuş, aileler güvenle gittikleri cadde ve sokaklara zorunlu olmadıkça gitmekten imtina etmeye başlamışlardır. Zaman zaman bu konuda çeşitli kazalar olmakta ve hatta insanlar canından olmaktadır. Artık kaldırım işgalleriyle ilgili olarak birilerinin sorumluluk yüklenme ve gerekli tedbirleri alma zamanı gelmiştir diye düşünüyoruım.