Gelişen teknoloji ile birlikte değerlerimizde değişmeye başladı.
Bir kere gelirimiz çoğaldı ancak değerlerimiz azalmaya başladı.
Evlerimizi güzelleştirdik ama yüreklerimiz çöplüğe dönmeye başladı.
Cebimiz para ile dolarken gönlümüz boşalmaya başladı adeta.
Teknoloji hayatımızı renklendirdi ama ruhumuzda o oranda kirlendi.
Çok kazanmaya başladık ama paramızın bereketi de kaçmaya başladı.
Her çeşit yiyecek elimizin altında ama lezzetleri kaçtı.
Bugünü doyasıya yaşıyoruz ama dünümüzü unuttuk.
Dünümüzü unutmakla da kalmadık yarınımızı düşünmez olduk.
Dostluklar, arkadaşlıklar bozulmaya başladı.
Şimdi menfaate dayalı ilişkiler yaşanmaya başladı.
Eskiden gaz lambası içerisinde sohbet edenler,
Şimdi televizyonun karşısında ağızları açılmamaya başladı.
İnsanlar eskiden birbirine çok yakın ve samimi idiler,
Şimdi ise aralarına uzun mesafeler girdi.
Eskiden büyüklerle birarada oturulur sohbetleri dinlenirdi,
Şimdi anne ve babalarını huzurevine verenler var.
Ana ata duası almak yerine çılgınca yaşamaya başladık.
Anne baba ziyaretini değil sıla-ı rahimi unuttuk.
Öteki dünyaya göç edenlerimizi bayramdan bayrama hatırlar olduk.
Bayram ziyaretlerini tatile çevirerek,
Bulunduğumuz ortamdan kaçmayı yeğledik.
En yakınlarımızı görmeyeli bazen aylar geçiyor.
Akrabalarla aramızda büyük boşluklar bıraktık.
Aynı şekilde camideki saflarda da boşluklar alabildiğine arttı.
Artık “menfaati bitenin muhabbetide biter” diyerek
Kendimize yalakalık yapacak başka kapılar aramaya başladık.
Velhasıl değişmeye başladık ki ne büyük değişim!