1964 yılından bu yana Avrupa Birliği’ne girmek için çırpınıp dururuz. Avrupa Gümrük Anlaşmasıyla başlayan Avrupalılık sevdamız maalesef bitmek bilmiyor. Biz ne kadar girmek istesek, onlarda o kadar şartları ağırlaştırıyor ve kapılarını kapatıyor.
Avrupa Birliğine girmemizin zor olduğunu hepimiz çok iyi biliyoruz. Hani derler ya “ağzımızla kuş tutsak nafile” diye. Aynen öyle. Çünkü Avrupalı, Türkleri sevmez ve sevmesi de mümkün değildir. Asırlardır kilisenin Türk ve İslam düşmanlığı Hristiyanlar’ın hücrelerine sinmiştir.
Bizler aslında farkında değiliz ama onlar şu gerçeğin farkındadırlar; Tarihten Türk çıkarılırsa ortada tarih kalmaz. Osmanlı arşivi tam olarak ortaya çıkarsa, bugünkü tarihlerin yeniden yazılması gerekir. Çünkü onların tarihlerinin her anında mutlaka Osmanlı yer almıştır.
2002 yılına kadar Avrupa’nın en büyük pazarı olan Türkiye, bu tarihten sonra yaptığı yatırım ve projeler ile şimdi Avrupa’yı Pazar haline getirmesi nedeniyle Avrupalılar bizleri sevmemektedir.
Avrupa topraklarında 400 yıl at koşturan atalarımızdan Selçuklular Anadolu’yu, Osmanlılar ise Orta Avrupa ve Balkanları Haçlı Ordularına mezar ettiler. Haçlı ordularının yenilgileri sonucu Avrupa’da büyük bir Türk düşmanlığı meydana geldi.
Türkleri silah ile yenemeyenler, sizleri kendilerine benzeterek hakimiyet sağladılar. Önce giyiminizden hayat tarzınıza kadar; ahlaki değerlerinizi yıpratmaya başladılar, sonra da kendi içinizde sizi bölmeye başladılar. Yıllardır devam eden bu kültürel ve toplumsal erozyon hareketinde de bir parça başarılı oldular.
Artık Türkler olarak bizim özümüze dönmemiz gerekmektedir. Gerçek hüviyetimize döndüğümüz takdirde, gerçek kimliğimize büründüğümüz takdirde Avrupa’nın refahı ve medeniyeti yıkılır. Önemli olan bizim kendi öz benliğimize dönmemizdir.