Konya’nın eski kitaplık müdürlerinden rahmetli Celalettin Kişmir cumartesi günü mezarı başında anıldı. Ömrü uzun olası İhsan Kayseri ağabeyimiz ölenin kalanın çetelesini tuttuğu için böyle anma günlerini iyi organize ediyor. Unuttuğum için ben katılamadım. Zaten katılanlar beş altı kişiymiş. Olsun varsın, anma anmadır.
Rahmetli Celalettin Kişmir’le uzun yıllar önce tanışmıştık. Onu, ilkin 68 ve sonrası 70’li yıllarda gazete yazılarından ve Peynir Gemisi isimli öykü kitabından tanıdım. Karşılıklı tanışmamız hangi yıllardaydı bilmiyorum. Sanırım 1980’den sonraları olsa gerek. Onunla tanıştığım yıllarda kendisi İstanbul’da bulunuyordu. Konya’ya her gelişinde Turizm Derneği’ne uğrar Feyzi Halıcı ile hasret giderirdi. Ben de kendisini Turizm Derneği’nde tanıdım. Bu ikilinin ve orada bulunan başka kültür adamlarının tatlı konuşmalarını ve birbirlerine anlattıkları anıları çok dinledim.
Konya’da Celalettin Kişmir ismi geçtiğinde aklınıza kitaplık gelir. Çünkü o kitaplıkla özdeşleşmiş, uzun yıllar kitaplık müdürlüğü yapmış bir kültür adamıdır. Bizlerden sonraki kuşaklar Celalettin Kişmir ismini belki de hiç duymamışlardır. Oysa Celalettin Kişmir, Belediye’de Turizm Müdürlüğü yapmış her konuda durmadan yazılar yazarak kültür, turizm, tarih, halkbilimi ve Konya üstüne yoğun çalışmalar yapmıştır. Merhumun devasa bir kitaplığı vardı. İstanbul’a yerleştikten sonra bu değerli kitaplık birileri tarafından çarçur edildi.
Celalettin Kişmir 1919 yılında Antalya’nın İbradı kasabasında doğmuştur. Lise öğreniminden sonra Ankara DTC Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde okumuşsa da mezun olmadan Konya’ya dönmüş ve Babalık gazetesinde gazeteciliğe başlamıştır. Uzun yıllar Ekekon, Yeni Meram, Selçuk, Yeni Konya gazetelerinde köşe yazıları yazdı. İstanbul’un ünlü dergilerinde de yazan Celalettin Kişmir, masallar ve fıkralar da derlemiştir. Konya’ya döndüğü günlerde şimdiki ismi SSK olan sigorta kurumu bünyesinde memur olmuş, daha sonra Belediye Turizm Müdürlüğü görevine getirilmiştir. 1956 yılında Konya İl Kütüphanesi Müdürü olarak atanmış ve bu görevdeyken 1973 yılında emekli olmuştur. Emekli olunca İstanbul’a taşınan Celalettin Kişmir, Galatasaray Lisesi Kitaplığı’nda çalışmaya başlamış ve bu görevindeyken 2008 yılında aramızdan ayrılmıştır. Celalettin Kişmir sağken, Mustafa Özcan hoca; onun gazete ve dergi yazılarından seçmeler yaparak Konya Yazıları ismiyle bir kitap yayımlamıştı.
Celalettin Kişmir, en sevdiğim ve saygı duyduğum; kibar, hoş sohbet, kızıp bağırmayan, babacan tavırlı bir kültür adamıydı. Onun pek çok yönünü örnek almış birisi olarak, merhumu iç dünyamda hâlâ yaşatmaktayım. Allah rahmet eylesin, yattığı yer nur olsun.