Ülke olarak zor bir dönemden geçtiğimiz gibi Konya olarak da zor bir dönemden geçiyoruz. Gerek ekonomik olarak gerek siyasi olarak gerekse de ticari olarak Konya olarak zor ve sıkıntılı bir süreçten geçiyoruz. Bunun için birlik olmak zorunda olduğumuzu söylememe gerek yok sanırım…
Öncelikle ekonomik olarak bir sıkıntı yaşadığımız söyleniyor hep… Sürekli dışarıda olduğumuz için esnafı da dinliyoruz, sanayiciyi de dinliyoruz. Herkes aynı şeyi söylüyor ‘Piyasa çok kötü. Ekonomik kriz var’
Tamam, anladım ekonomik kriz var ama öbür taraftan ekonomik kriz olduğunu söyleyenlere bir bakıyoruz, yaşantılarıyla konuştukları örtüşmüyor. Sonra da kendi kendime diyorum ki ‘Bunlar bankalar ve kartlarla nefes alıp verenler galiba… Ne diyim Allah herkesin yardımcısı olsun…
Şimdi gelelim asıl meselemize…
Okulların açılması yaklaşınca herkesi bir telaş aldı. Öğrenciler tekrar okula gidecek olmanın heyecanını yaşarken, velileri ise alışveriş telaşı aldı. Öğretmenler ise tekrar ders başı yapacak olmanın heyecanı içersindeler.
Okullar açılmadan önce okulların yardım adı altında para topladıkları veya yardım istedikleri hep konuşulurdu… Ama çok fazla ciddiye alınmaz, bir şekilde kılıfına uydurulur ve fısıltı olmaktan öteye gidemezdi.
Bu sefer o dedikoduları ben yine duydum ve hatta daha fazlasını da duydum. Bu sefer bunları yazıp sizlerle paylaşmak istedim.
Geçtiğimiz hafta içerisinde çocuğunu okula kaydettiren bir abimle konuştuk. Çocuğunu okula kaydettirmek için daha doğrusu sabahçı ve öğlenci olması için sağlam bir para istenmiş. Bu vatandaşın söylediği. İşin daha da ilginci öğretmeni seçmesi içinde yine sağlam miktarda bir para istenmiş.
Yani öğretmenini seçiyorsun, sabahçı veya öğlenci olacağını seçiyorsun ve 1000 TL’ye yakın para veriyorsun okula. Ve okulda bunu okul aile birliği üzerinden veya banka üzerinden yapıyormuş. İsterse bankaya yatırabilecekmiş, isterse okul aile birliğine makbuz karşılığı bağış yapabilecekmiş. Okuldan öyle demişler.
Oh anasını satayım ne güzel… Paran varsa istediğin zaman istediğin öğretmende okuyabiliyorsun, paran yoksa artık şansına ne çıkarsa… Vatandaş imkanı varsa veriyor ama ya imkanı olmayanlar… Çocuğunun kırtasiye ihtiyaçlarını ve kıyafetlerini kıt kanaat imkanlarıyla alacak olanlar. Onlar ne yapsınlar…
Özel okul olsa anlarım ama devlet okulu olunca ben anlayamadım. Belki içinizde anlayan çıkar diye sizlerle paylaşmak istedim. Bu sadece benim şahsımın birkaç vatandaşın bana serzenişinden sizlere aktardığım kısmı… Daha duymadığımız bilmediğimiz neler neler vardır Allah bilir…
Sonuç olarak bu yazıyı şu şekilde bitirmenin uygun olacağını düşündüm…
İnsan doğmak önemli ama insan yetiştirebilmek ve insan olabilmek, insan yaşayabilmek ve İnsan ölebilmek çok çok önemli,
Allah hepimizi fırsatçılardan korusun. Amin