Evet 2020-2021 eğitim öğretim yılına başlayacağız pek yakın zamanda. Bu dönemin başta milletimiz olmak üzere herkese hayırlı uğurlu olmasını diliyorum. Bu dönemde de yeni okula başlayanlar ile okula devam edenlere olduğu gibi velilere de büyük görevler düşmektedir. En başta yılmadan usanmadan geri adım atmadan öğrencilerimize destek olacağız. Ama destek olmanın ötesinde onlara örnek olmamız gibi bir mecburiyetimiz var. Evet bir eğitimci olarak üstüne basa basa söylüyorum örnek olmak.
Nereden çıktı şimdi bu örnek olma fikri demeyeceksiniz elbet, her dönem ve her zaman duyduğunuz için. Ama lütfen artık bu konuya işiniz, mesleğiniz,konumunuz,maddiyatınız ne olursa olsun bir eğilin. Çocuk okusun,ister bütün veliler ama olması gerektiği gibi elbette. Ama biz okumaktan kastımızı sadece doktor olmak, öğretmen olmak, mühendis olmak,iş insanı olmak velhasıl çok para kazanmak olarak değerlendirmemeliyiz. Çocuğumuzla oturup akşam televizyon, bilgisayar, cep telefonu gibi çağımızın bağımlılık unsurlarından kurtulup kitap okuma vakti düzenlemeliyiz. Yetmedi çocuklarla oturup ahlak, edep, şahsiyet gibi konularla alakalı muhabbet etmeliyiz. Biz çocuklar televizyondan tarih öğrensin, kavga izlesin, ağza alınmayacak laflarla gülmeyi öğrensin, eline telefon tablet alsın kenarda yeter ki sessizce dursun, Türkçe bilmeyen liyakatsiz kişilerden saçma kelimeler öğrensin gibi bir şeyler beklemiyoruz, beklememeliyiz. Elbet çocuğumuz teknolojiden uzak kalmasın diyebilirsiniz. Ama tv, tablet, telefon gibi bağımlılık yapan şeyler teknoloji ile çocuğu buluşturmak değil. Okullara gidin teknoloji ve bilişim öğretmenlerinden fikir alın, rehber öğretmenlerinden plan program isteyin ve çocuklar için güzel şeyler ortaya çıkarın.
Bir başka konuya daha değinmek istiyorum. Geçen bir taraftar gurubumuzun(Akşehir Kırmızı Sokak taraftar gurubu) sayfasında okudum maçlarda kötü tezahürat yapmanın cezaları artırılmış diye bir haber. Güzel bir haber diye sevindim. Ama maça gidiyorsun futbolcuya,teknik direktöre,malzemeciye,top tutucuya v.b. şeylere kızanlar basıyor küfürleri. Bizim millet olarak dini ve milli hassasiyetlerden ötürü kural,ceza gerekmeden seviyemize,ahlakımıza yakışmayacak şeyleri zaten yapmamamız gerekir. Balkonda oturuyorum elimde çay, gençler üç beş kişi yürüyüş yapıyor ağza alınmayacak sözler ağızlarından akıyor gayri ahlakice. Alıyorsun eşini çocuğunu, gidelim parka diyorsun kamelyada gençler yine aynı şekilde edepten uzak küfürlüce konuşmadalar,uyarıyorum pardon diyorlar ama hevesin kaçıyor bir nefes almaya çıkmaya. Geçen de eve gidiyorum eğitimci olduğunu bildiğim birisi balkonda ailecek oturmuşlar söylenen sözlere yanımdan geçen bir teyze adına ben utanıyorum. Hayırdır ya biz nasıl bir toplum olduk nedir bu ağzımızdan çıkanı bilmeden konuşmak. Ağza değil aklımızın ucundan dahi geçirmememiz gereken şeyler sokakta, herkesin ortasından Milli ve Dini hassasiyeti yüksek olan bizim gibi bir Milletin ağzından düşmez oluyor.
Ve en son olarakta şu konuya değinmek istiyorum. Okuma oranımız nerdeyse araştırılmaya dahi gerek olmayacak seviyelere geliyor. Yapılan araştırmalarda Türkiye yüzde 0,1’lik kitap okuma oranıyla dünyada 86’ncı sırada yer aldı. Kitap okumak hiçbirimize ağırlık yapmaz. Okuyarak, araştırarak farkı buluruz ve kendi dağarcığımızı geliştirmiş oluruz. Okumuyoruz ama her şeyi biliyoruz okumuyoruz ama her konuda dehayız. Dini kitabımızda bize okuyalım diye ilk ayette belirtiyor. Ama okumuyoruz, okumadığımız gibi de bilgi sahibi olamıyoruz. Yaradan orada biz okuduğumuz takdirde her şeyi anlamamız için gerekenleri yazmış. Okumuyoruz ve ne oluyor cahil olan ama birkaç kelime bilen art niyetlilere kanıyoruz ve çok çabuk kandırılabiliyoruz. Bu örneklemede net olarak ortaya çıktığı gibi okumaz isek boş bir tenekeden farkımız olmaz çok ses gelse de boş sesten gayri çıkmaz. O zaman ne yapıyoruz #benokuyorumailemokuyor kampanyası ile her gün en az 20 sayfa kitap okuyoruz. Televizyon kapalı,telefon yok,tablet yok ohhh hem de ailecek bir etkinlik var. Selam ve muhabbetle ey okur.