U’MUTLULUK
Günler bir bir gidiyor, ömürden eksiliyor artık saatler. Ve umutlar peş peşe azalıyor her gün bir kez daha. Hiç bir acı dinmediği gibi sızıları da katlanmaya devam ediyor. Bir yaprak yeşermesi zaman alırken solması bir anlık zamana bakıyor. İnsan koşuşturdukça tükeniyor, tükendikçe yitiyor. Nedendir bu hayat ya bomboş bazıları için ya da hep kederle dolu. Nedendir hüzün çoğularına hep varken bazılarınaysa es geçer dertlenmeyi. Nedendir mutluluk varken karamsarlık çoğalır bazı hayatlarda daima. Nedendir ki hep aynı şeyler döner durur bu dünyada bazılarımıza.
Bir şeyden kurtulmak veyahut bir şeylere tutunmak hep zordur. Hayat su gibi akar gider de bazen o su yolunu bulmaz olur. Bahçende çiçekler açmaz, fesleğenler kokusuyla evini sarmaz, gülüşmelerin yerini gözyaşların alıverir çoğu zaman. Bazılarımıza mutluluk gelmez, anlıktır ya da. Her gün huzur ister her gün ferahlık ister insan ve yine de ısrarla bu düğümü çözemez olur. Döngü, döngüyü değiştirmek algıları kırmak hep zordur hayatta. Acıyla hayata tutunan insan hep acıyı arar aslında. Daima gözyaşıyla beslenen, gülmek nedir bilmez ki. Bilmek istese de farkında olmadan kaçıverir yalnızlığına. Acabalara bürünür anları ve daima kapatır kendini çıkmazlara. Çünkü o mutlulukla yüzleşmek onun hep bilmediği bir yoldur, o yoldan dönmek onun için doğrudur. Şaşmak öylece kalakalmaktır onun hayatından arta kalanlar. Halbuki bir bıçak kesiği gibi kesip atmak gerekir dönüp duran aynı döngüyü, takılı kalmak hep aynı hayatı devam ettirir. Bir cesaret etse insan, güneş de doğacak çiçekler de açacak dünyasına. Bir kalksa yerinden, taşlar da yerinden oynamaya başlayacaktır belki de. Kim bilebilir yalnızların kaderini kendi kendine yazıp çizmediğini, önünde çözümler varken olduğu yerde eriyip bitmediğini.
Yıldızlara bakarken dilenilen her dilek olmak isteyip de başaramadığın yerdir. Başarmaksa yalnızca dilemek değildir. İstiyorsan filizlensin hayallerin o zaman artık yarını beklememeli insan. Bir adımın sana kaç binlerce şükür getirir belki, bir ses olmak dünyalara seni duyurur belki. Varsa dileğin sen öncü ol artık birilerine, bazıları gibi yaşamaktansa o bazılarına da sebep olmak var bu hayatta. Şimdi sen bazıları gibi olmaktan vazgeç, bazıları da senin gibi olmak için vazgeçsinler umutsuzluklarından.