Sabır
Karartılar yükselir gözlerinde, dev gibi bulutlar, grimsi bir gök, benzi solmuş bakışlar, umutsuzluğa açılan bir gün. Sıradan bir gün bugün başkasına, ama sana hala bekleyişlerinin olduğu hala sabırla beklediğin o an’ların geri sayımını yaptığın gündür oysa. Baharların geleceği, çiçeklerin açacağı, güneşin pencerene bambaşka doğacağı günleri beklersin, gecelerce gözyaşlarını tüketir sadece yalnızlığına gizlenirsin. Çünkü gizdir bütün yaşadıkların, dört duvar arasına gizlersin içindeki acılarını. Kim mi bilir seni, senin gibi yaşayanlar senin yaşadıklarını geçmişinde barındıranlardır ancak. Geri kalan her kesimden insan sadece teselli eder seni, omzunu sıvazlar gözyaşlarını siler belki. Anlamak güçtür onlar için ve bir yere kadar inanırlar sana bir noktadan sonra bir şeyler inandırıcı gelmez onlar için. Çünkü tek düze hayat yaşayanlar, olağanüstü olayları yalnızca haberlerden görüp o an şaşırıp ertesi gün etkisinden kurtulup, unuturlar. Senin her gün yaşadıkların onlar için bir kaç anlık his barındıran haberlerden ibarettir yalnızca.
Senin de inanmadığın şeyler vardır hayatta tıpkı o insanlar gibi. Mesela kimsenin mutlu olabildiğine, huzurlu olabildiğine inanmak istemezsin. Çünkü sana göre mutluluk anlıktır, o anda yaşanır ve biter. Ve senin içinde ertesi gün yeni bir güne başladığında o mutluluğun etkisinden bir şey kalmaz, kalamaz çünkü senin hayatın da karartılar üzerine kurulmuştur. Senin bildiğin hayat da odur, diken üstünde oturup hep ne olacak diye beklersin. Mutlu olabildiğin an mutlu olduğundan korkarsın çünkü arkasından gelecek herhangi bir karanlık sanki seni izler. Ama hayat hiç bir zaman insanın yaşadığı gibi sürmez. Hayat hep değişir, insanlar da öyle. Bir gün olur unutursun tüm yaşadıklarını. Nasıl ki ağaç yaprağını bir dönem dökmüşken bir dönem yeniden çiçek açabiliyorsa ve dahası meyve vermeye başlıyorsa nasıl ki her yağmurun yağışından sonra güneş gülümsüyorsa sokaklarımıza ve nasıl ki gecenin her karanlığında ay ve yıldızlar usanmadan aydınlatmaya devam ediyorsa pencerelerimize kadar, işte hayat da böyle değişmeye devam edecek tıpkı yaprak döken ağaçlar gibi geçecek bütün yaşanılan sıkıntılar çiçekler açacak yeniden, gök gürültülü yağmurlar bir anda bakmışsın ki duruvermiş ve gözlerini açtığın an güneş sana doğru doğmuş bugün, ve öyle bir şey dilemişsin ki her zamankinden daha ışıl ışıl olmuş gecen değiştirmiş yıldızlar seyrini, aydınlanmış karanlıkların. Ve elbet unutmuşsun dünleri, tüm yaşadıkların içinde giz olsa da hatırlamak gerekmiyor her şeyi. Şimdi bilmeli ki mutluluk kimine bugün kimine yarın ve kimine de dün, ama sabır herkes için her gün..