Uçsuz bucaksız kenar köşelerde bi yerlere gitmek istersin. Sıkıntılardan, dertlerinden kaçmak istersin. Sanki gidince geçecekmiş gibi kaçınca bitecekmiş gibi zannedersin. Bir mum yanar geceleri bazı pencere kenarlarında, bir ışık söner sokaklardan, bir yıldız düşer gökyüzünden kimi zaman. Bir çocuk döker gözyaşlarını annesi ağladığında. Bir anne gözyaşlarına hakim olamaz evladının canı yandığında. Bir mum söner bazı yuvalarda. Noktalanır, düğümlenir sözü tükenmiş ocaklarda..
Birini özlersin özlemin dağ olur. Birini seversin sevgin bir bakmışsın yok olur. Bir şeyin çok fazlası çok dert getirir. Bir şeyin çok azı da çok üzüntü getirir. Çok özlemek değil özlediğini istemek gerekir, çok sevmek değil sevgiye şükretmek gerekir. Mutlu olmak lazım yüreğindeki her nakışa, mutlu etmek lazım yüreğindeki nakışı güzel olanı. Ve huzur getirmek, huzuru koklatmak gerekir her umudunun peşinde koşana..
Zordur çaresiz kalmak, yitirmek umudu. Zordur sabretmek bazen.. Kimi eşine sabreder kimi çocuğuna. Bazımızın derdi saçım neden böyle, bazımızın derdi tektaşımın taşı neden küçük, bazımız var anne baba kavgasını ayıramamakta, bazımız var anne babasının mezarında ağlamakta. Hayat böyle işte bi bakarsın gülümsemiş sana bi bakarsın ağlatmış.. Önemli olan şükredebilmek aslında sende var olanlara.
Uzaktan izledim bir aileyi, bitmişliklerini. Can çekişiyor bebeği kadının kollarında belki canını alsa Allah, ya kurtulacaklar ya da daha da çok büyüyecek acıları. Çaresiz hastalıkla boğuşan acıları dinmeyen minicik bedenler var bu hayatta. Kimileri diyor ki çok adaletsiz bu dünya kimileri de diyor ki herkesin derdi başka. Ben dert diyorum bunun adına. Hepimizin derdi var dayanma gücümüze kadar. Senden büyük dertleri acıları kederleri gör ki şükret hayatına ve yaparsan bir yardım elini uzat ağlayan yüreği buruk kalmış yaşayanlara.. Mücadeleni bitirme asla sonuna kadar diren çünkü ne düşmanın yorulur ne de derdin biter ölene kadar. Diren ve hayatının son anına kadar dayan O’na. Şüphesiz O daima bizim yanımızda..
Belki gün olur bir mum ışığı görürüz bütün evlerin pencere kenarlarında, sokak lambaları eşlik eder bizlere, ışıklar açılmaksızın selamlar veririz gönülden gönüle. Bu sıkıntılar da bir gün biter elbet gelin gülümseyelim kalplerimize. Dünyada kimsenin derdi kimseninkinden üstün değildir mutlaka daha bi üstü gelecektir. Açın yüreğinizi hafifçe şimdi baharları getirmek lazım minicik hasta bedenlere, öpülmek ister çocuklaşmış her yaşlı beden de.. Çok zor değil hadi getirelim sevgiyi dünyanın dört bir yerine. Umuda koşalım el ele. Sevelim sevilelim zincir zincir kalpten kalbe..
Sevgiyle…