Ülkemiz zor günlerden geçerken birçok alanda yaşanan sorunlar, çözüm bulmaksızın katlanarak işin içinden çıkılmaz bir hal almakta. Ben bir eğitimciyim yaşanan ekonomik, sağlık, savaş gibi sorunlar en çok eğitimi etkilediğini düşünmekteyim. Neden mi? Çünkü geçlerimize bakıyorum geleceğe ait hiçbir beklentisi kalmamış, umutsuz, isteksiz, amaçsız, mutsuz bir hal içerisindeler. Eskiden ilerde ne olacaksın dediğimizde birçok meslek ismi duyardık ya da her mesleğin sevdalısı olan bir genç olurdu sınıflarda. Şimdi hepsinin derdi en kısa yoldan herhangi bir meslek sahibi olmak ve hiç yorulmadan çok para kazanmak.
Gençlerimiz bizim geleceğimiz, vatanımızı emanet edeceğimiz bekçilerimiz onlara her zaman empati ile yaklaşmak gerekiyor. Bakıyorum üniversite mezunu gencimiz işsizken ilkokul mezunu birisi çok üst seviyelerde para kazanabiliyor. İşte bu ve buna benzer birçok adaletsiz, dengesiz sonuçlar gençlerimizin motivasyonunu düşürüp onları umutsuzluğa sevk etti. Sorguladı haklı olarak üniversite mezunu, neden okudum o zaman diye. Neden onca emek verildi, okuyan ile okumayan arasında ki fark neydi. Kafalarda cevaplanmayı bekleyen bir sürü soru.
İş bulma kaygısı, geleceğe olan endişe ve korkuyu beraberinde getirdi. Toplum olarak tam bir şeyleri atlatıyoruz, toparlayacağız derken hep daha farklı senaryolar önümüze sürüldü. Pandemi yaşandı belki hala yaşanıyor kimilerine göre ama o kadar farklı gündemler var ki unuttuk vaka sayılarımızı, vefat sayılarımızı. Hemen normalleştik ama psikolojimiz hala pandemi zamanından kalma. Çocuklarımız telefon, tablet bağımlısı, okuduğunu anlamayan, anladığını uygulayamayan bir nesil. İkili ilişkilerden uzak, yalnız, mutsuz, umutsuz bir gençlik.
Şimdi tüm gençlerimize ve eğitimcilerimize seslenmek istiyorum; Gençlerimize umut olalım, onlarla bol bol konuşalım, geleceğin onlar olduğunu ve kendilerinin ne kadar değerli olduklarını hissettirelim. Gençlerimize yatırım yapalım onlar için yaptığımız her şeyin sonucu bize yansıyacaktır unutmayalım. Gençliğimizin, toplumumuzun refah güvencesi olduğunu bilerek adımlar atalım onları iyiye, iyiliğe, umuda, başarıya yönelterek toplumumuzu içinde bulunduğu durumdan çıkartalım. Aristoteles “Gençlerin yetişmesine önem veriniz çünkü bu yolda en küçük ihmal ülkelerin yapısını ve geleceğini yok eder.” demiş zamanında ve ne kadar da doğru söylemiş. Gençlerimize umut olalım. Olalım ki onlarda kendinden sonraki nesillere umut olsun ve bu döngü böyle devam edip gitsin.