SEVGİ her canlının yaşamak tatmak istediği bir duygudur. Her canlı kendi yaşam dünyasında bunu bir şekilde gösterir. Bunun en güzel örneğini hayvanlar alemi yada belgeseller de bulmak mümkündür.
Bir hayvanat bahçesinde uyuşturtmuş olsalar da kendilerine yemek ya da su veren onları dolaştıran bakıcılarına hayvanların gösterdiği davranış biçimleri, gözlerindeki minnet ve bakışları onların teşekkürünün ifadesidir.
Her beş evin birinde kedi , köpek yada muhabbet kuşu vardır.İnanın onlar sahiplerine bağlığını sevgisini teşekkürünü öyle gösterirler ki bu sevgi gösteriş biçimleri bağlılıkları filmlere kitaplara konu olmuştur.Sadece biz insanoğlu sevgiyi göstermede ve yaşamada sıkıntı yaşıyoruz.
Sevgiyi göstermenin karşımızdakini şımartmak olacağını düşünüyoruz. Duygularımızın ifadesi olan sevginin karşı tarafı şımartmak olduğunu asla düşünmeyelim..
Sevgiyi kalbimizin yıldızlarının ışığı olup; görevinin sevdiklerimizi aydınlatmak olduğunu hayal edelim. İşte o zaman etrafımızdaki yanan ışıklardan gözlerimiz kamaşacaktır. Hadi yumun gözlerinizi en sevdiğiniz kişiyi yüreğinizle aydınlattığınızı hayal edin.
Tüm kötülüklerin sevgisizlikten olduğunu unutmayalım. Özellikle önce kendimizi sevelim ki yüreğimizdeki sevgi yıldızları başkaları içinde yansın. Sonra canımızdan olanları sevelim. Onlara sevgi dolu olduğumuzu gösterelim ki onlarda bizi model alsınlar. Sevgi öyle bir yüce duygu ki tüm kötülükleri yok edecek tek silah tüm hastalıkları iyileştirecek tek ilaç gibi. Sevgi o kadar anlamlı o kadar sihirli bir kelime dili ki, lehçesi anonim tüm dünya insanın ve canlıların ortaklaşa kullandığı bir yürek dili. Biz bu dili kullanırken karşı tarafın yüreğine dokunalım. Gerçek sevgimizi böyle gösterelim.
Düşünün sevgili okurlarım; bir bebek doğduğunda saf tertemiz ve her şeye muhtaç doğuyor. Biz o masuma ne katarsak ne verirsek onla şekillendiriyoruz. Hamuruna kattığımız seyin ilgi, sevgi ve dürüstlük olduğunu düşünün. Bu değerlerle sevgiyle yetişen bir çocuk muhakkak iyi bir evlat olacaktır diyorum.
Kanada da yapılan bir araştırmada hapishanede doğmuş babası katıl annesi hayat kadını olan bir çocuk ile trafik kazasında hayatlarını kaybetmiş eğitimli bir ailenin çocuklarını alıp bir ailenin yanında yetiştirmeye başlıyorlar. Tez konusu bu çocuklar sevgi ilgi hoşgörü ortamında değerleri ile birlikte bir hayat geçiriyorlar. Ergenlik dönemlerinde bile sevgi dolu ve olgun davranışlar sergiliyorlar. Asla biri diğerinden farklı olmuyor. Her iki çocukta mükemmel yetişiyor. İki kardeş gibi büyüyen bu çocuklar meslekleri ve kariyerler olarak en güzel yerde oluyorlar,
İşte sevgili okurlarım sevgi ne kadar güçlü bir kelime biz yeter ki o kelimeyi doğru yerde ve doğru işler için kullanalım. Riyasız reel sevgilerle etrafımızı aydınlatalım. Çocuklarımızın kalbine dokunmayı başaralım. Çocuklarımızın kalbini okşayalım, sevelim ve sevgi dolu bir birey olmalarını sağlayalım. Sevgiyi sevgililer gününde değil sevginin bir parçası olarak kabul edelim.
Tüm sevenlerinizle sevgi dolu yarınlar sizin olsun.